Urodziła się 25 lipca 1907 roku w Nowej Wsi. Jej matka posiadała warsztat tkacki i wykonywała kilimy i szmaciaki dla własnych potrzeb. Natalia Boryczka mając zaledwie 11 lat pomagała już matce, Zleconą przez matkę pracę wykonywała bardzo dobrze, z czego jej mama była zadowolona, bo widziała w niej rodzący się talent w tej dziedzinie sztuki. Praca przy warsztacie tkackim nie sprawiała Natalii żadnych trudności, wręcz przeciwnie z dnia na dzień stawała się dla niej większą przyjemnością.
Z biegiem czasu miała ona coraz więcej zamówień na swoje piękne tkaniny. Tkała dla grup harcerek z Warszawy fartuchy i wykonywała piękne krawaty (krajki). Dla Domu Książki wykonywała serwetki i bieżniki. Tkała oprócz kilimów jednokolorowe prześcieradła. Za swój trud artystyczny otrzymała liczne dyplomy i wyróżnienia. Przyjeżdżali do niej etnografowie i dyrektorzy muzeów, podziwiając jej warsztat pracy bardzo skromny, ale jak bardzo twórczy. Z jej rąk wychodziły wspaniałe prace, które znajdują się w muzeach regionalnych, jak również u mieszkańców Ziemi Kozienickiej. Natalia Boryczka całe swoje życie poświęciła tkactwu. Praca przy warsztacie była dla niej satysfakcją, przyjemnością i radością.