Urodziła się 15 II 1890 roku w miejscowości Sofonowo – gubernia tobolska. Była córką powstańca, który w roku 1863 został zesłany przez rząd carski na Sybir. Do gimnazjum uczęszczała w Omsku gdzie po otrzymaniu świadectwa maturalnego, przez rok pracowała jako nauczycielka. W roku 1909 wyjechała do Genewy. Tu rozpoczęła studia medyczne, które ukończyła w 1915 roku. Po roku specjalizacji w zakresie okulistyki z tytułem doktora medycyny wróciła do Charkowa. Po którym pobycie w Charkowie, pełniła funkcję lekarza w tworzących się legionach na terenie Polski. W latach 1918-1920 pracowała w szpitalu Św. Józefa w Łodzi, gdzie zetknęła się ze Zgromadzeniem Sióstr Franciszkanek od Cierpiących.
W ciągu 62 lat powołania zakonnego (1920-1982) pracowała kolejno jako lekarz w Kozienicach, w Wilnie, w Nowogródku, podczas okupacji w Warszawie i od 1945 roku do końca swego życia pracowała w Kozienicach.
Dr K. Kulejewska była pierwszą osobą w Polsce, która założyła Towarzystwo Trzeźwości. Powstało ono w Kozienicach. Tu też kierowała pierwszą w Polsce poradnią przeciwalkoholową. Za duże zasługi w dziedzinie medycyny, walki z alkoholizmem oraz pełne oddanie służbie ludziom, została dwukrotnie odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (w 1938 r. w Nowogródku i w Kozienicach po wojnie. U schyłku swego życia, zmęczona pełnym poświęcenia życiem zawodowym i chorobą, do ostatnich dni chętnie służyła innym ludziom dobrym słowem, zachętą i radą. W pamięci społeczności kozienickiej pozostała jako dobry człowiek, sumienny, ofiarny lekarz i wzorowa zakonnica. Zmarła w Kozienicach dnia 23 października 1982 roku i tu została pochowana na miejscowym cmentarzu.